Πολλοί φίλοι μας και αναγνώστες του volvinews με ρωτούσαν από την περασμένη εβδομάδα, όταν και ανάρτησα το όνομα του σημερινου καλεσμένου μας στο cafe, ποιός είναι ο Βασίλης Δημούδης. Βλέπετε μπορεί στον Σταυρό και στην γύρω περιοχή ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ να είναι γνωστός, όμως το volvinews ξεπερνά κατά πολύ την γωγραφική αυτή έκταση και ασφαλώς οι όποιες απορίες γεννήθηκαν είναι λογικό να υπάρχουν.
Θα ξεκινήσω την παρουσίαση του σημερινού καλεσμένου μου από τα πολύ.. παλιά. Τότε που παιδιά ακόμα παίζαμε μπάλα μαζί με τον Βασίλη στον Αετό Άνω Σταυρού. Εικοσιπέντε χρόνια πριν και στο 1987 όταν και ντεμπουτάρησε στα ερασιτεχνικά γήπεδα μας μέσα στον Κεραυνό Κολχικού.
Ένα παιδάκι αδύνατο και συνεσταλμένο τότε, που είχε όμως ένα τρομερό πείσμα, μια απίστευτη ταχύτητα και το κυριότερο όλων: Μια μοναδική ικανότητα να ''μιλάει'' στην μπάλα όπως αυτός ήξερε... Και εκείνη τον άκουγε!
Μια μαγική διαλογική σχέση ζωής ανάμεσα σε ένα ''τόπι'' και ένα.. Κωφάλαλο Παιδί.
Γιατί ο Βασίλης γεννήθηκε με ειδικά ''προτερήματα'' που κατάφερε να τα μετατρέψει έτσι, με μεγάλο αγώνα, με φοβερή υπομονή και με μια ψυχή που αποτελεί παράδειγμα για όλους.
... μιλάμε από τότε που παίζαμε παιδιά ακόμα μαζί με τον Βασίλη όπως ''μιλάει'' και με όλους, όπως έμαθε να κάνει τόσα χρόνια με την εσωτερική του δύναμη και να μην τον εμποδίζει τίποτε να αγωνίζεται σαν ίσος προς ίσο με τον καθένα...
Μέσα στα τα γήπεδα έφτιαξε δικούς του κώδικες επικοινωνίας και επαφής με τους γύρω του και από μικρό παιδί έμαθε να πολεμάει χωρίς να νιώθει μειονεκτικά απέναντι σε κανέναν. Κέρδισε το δικαίωμα του σεβασμού της προσωπικότητας του από όλους, γιατί πρώτα κέρδισε το στοίχημα του αυτοσεβασμού της αξίας του.
Δεν άφησε τίποτε να του στερήσει αυτό που αγαπούσε, το ποδόσφαιρο και την προσπάθεια να αντιμετωπίζει ίσος προς ίσο τους πάντες και τα πάντα. Θυμάμαι ακόμα κάποιους ανόητους μέσα στο Κολχικό που τον χλεύαζαν και που προσπαθούσαν να τον κάνουν να νιώσει άσχημα.
Σήμερα εικοσιπέντε χρόνια μετά ο Βασίλης Δημούδης αγωνίζεται ακόμα, έχει διαγράψει μία τεράστια πορεία στο ποδόσφαιρο, διετέλεσε μέλος και αρχηγός της Εθνικής Κωφών Ελλάδος, έλαβε μέρος σε διεθνείς διοργανώσεις, ΤΙΜΗΣΕ ΤΙΣ ΦΑΝΕΛΕΣ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΣΤΑΥΡΟΥ και το κορυφαίο όλων:
Έχει κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση της αξίας του από όλους όσους τον έχουν γνωρίσει και έχουν αγωνιστεί μαζί του είτε συμπαίκτες, είτε αντίπαλοι.
... μέτρια η φετινή πορεία του ΠΑΟΚ Σταυρού κατά την γνώμη του Βασίλη, ο οποίος μου εξήγησε που υστερούσαν φέτος με μια χαρακτηριστική κίνηση... στο γκολ..
Το σημερινό cafe εξελίχθηκε σε δύο χρόνους.
Σε πρώτο χρόνο μιλήσαμε μαζί και καταφέραμε να θυμηθούμε πολλά, να δούμε πολλά από την τεράστια συλλογή φωτογραφικού υλικού που έχει ο Βασίλης, αλλά και να μου δώσει τις εκτιμήσεις του για το μέλλον του στα γήπεδα. Χτύπησε το στήθος του δείχνοντας μου έτσι πως όσο αντέχει ακόμα να τρέχει θα παίζει. Και να είστε σίγουροι ότι θα παίζει και του χρόνου, ξεπερνώντας μάλιστα τα σαράντα του χρόνια....
Όταν τον ρώτησα για τον φετινό ΠΑΟΚ και την πορεία του η απάντηση ήταν ένα στρίψιμο του χεριού δεξιά και πάλι αριστερά... σα να βιδώνεις και να ξεβιδώνεις κάτι... Μέτρια. Η πορεία του ΠΑΟΚ ήταν μέτρια.
Μπορείς να καταλάβεις τον Βασίλη αμέσως. Μιλάει με τα μάτια, με το σώμα του, μα πάνω από όλα μιλάει με την ψυχή του. Με την καρδιά που έχει και που τον οδήγησε να πετύχει σπουδαία πράγματα τόσο μέσα στα γήπεδα, όσο και στην ζωή, στο σπιτικό και την οικογένεια του.
Εκεί εξελίσεται και ο ''δεύτερος'' χρόνος του σημερινού cafe των φιλάθλων του volvinews.
Γκολιδάκης - Βαφειάδης - Τσολάκης - Δημούδης - Σαλεπάκης - Λιτσάκης - Δελήπαλτας - Κιντσάκης - Κολιτσιδάκης + (Μπλεμπιτζόγλου - Πασαλής - Ντεράκης).. οι θρυλικοί Μακεδόνες και πρώτοι Κυπελούχοι στα ''μυθικά'' Τουρνουά Ποδοσφαίρου Σταυρού... μακάρι να είχα κι΄ άλλες φωτογραφίες απ΄τα παλιά...
... ο Δημάκος στα χνάρια του μπαμπά και το μήνυμα του Βασίλη..
Μαζί μας στην παρέα, στο σπίτι τους και ο γιός του Βασίλη Δημούδη, ο μικρός Δημάκος. Σκαλίζουμε μια πελώρια κούτα με φωτογραφίες του μπαμπά του και δεν χορταίνει να τις κοιτάζει. Διακρίσεις, βραβεύσεις, συμμετοχές σε πολύ μεγάλες διοργανώσεις, φίλοι και συμπαίκτες του από τα παλιά σε μια πορεία εικοσιπέντε ετών στα γήπεδα. Και το θηρίο ακόμα συνεχίζει. Κάποια στιγμή βλέπω τον Βασίλη σε μια φωτογραφία με τον Γ. Δώνη. Εδώ που είναι ο μπαμπάς; ρωτάω.
Πατέρας και γιός κοιτάζονται στα μάτια και μιλούν όπως αυτοί ξέρουν. Στο δευτερόλεπτο έρχεται η απάντηση από τον Δήμο. ''Είναι στην Αγγλία όταν ο Δώνης έπαιζε στην Μπλάκμπερν και ο μπαμπάς μου ήταν εκεί για αγώνα της Εθνικής του.''
... διεθνείς διοργανώσεις και εκπροσώπηση της Ελλάδας με τον καλύτερο τρόπο σε όλο τον κόσμο από έναν... γεννημένο ΝΙΚΗΤΗ
Έτσι προχωράνε αυτοί που θέλουν να νικήσουν στη ζωή τους. Κανένα εμπόδιο δεν τους αποτρέπει σε τίποτα. Πάνω απ΄όλα μετράει η θέληση, η πίστη και η δύναμη που έχουν μέσα τους. Και πετυχαίνουν ακόμα και τα ακατόρθωτα καμιά φορά. Ο Βασίλης Δημούδης έγραψε μια προσωπική δική του ιστορία γεμάτη αγώνα και προσπάθειες που καμιά φορά ξεπερνούσαν και τον ίδιο του τον εαυτό.
Πέρα όμως από την προσωπική του διαδρομή στέλνει όλα αυτά τα χρόνια ένα τεράστιο μήνυμα σε όλους και ιδιαίτερα στα παιδιά του ερασιτεχνικού κόσμου μας. Παλέψτε. Ξεπεράστε ότι σας εμποδίζει να χαρείτε αυτό που αγαπάτε και νικήστε κάθε αντίπαλο.
ΝΙΚΗΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟ.
Νομίζει κανείς πως όλα αυτά που πέτυχε ο Βασίλης Δημούδης ήταν μικρά και εύκολα; Γυρίστε τον χρόνο εικοσιπέντε χρόνια πριν και ρωτήστε ειδικά οι νεώτεροι πως ήταν τα πράγματα τότε για ένα παιδί που ξεκινούσε χωρίς να μπορεί να μιλήσει.
Κι όμως, όχι μόνο ''μίλησε'' με την δύναμη της καρδιάς του, αλλά εξακολουθεί να μιλάει ακόμα και να λέει σε όλους.
ΝΑΙ, κυνήγησε το όνειρο σου, μη το στερηθείς για τίποτε στον κόσμο!
... μόλις λίγες μέρες πριν οι συμπαίκτες του στον ΠΑΟΚ Σταυρού τίμησαν τον Βασίλη Δημούδη με τιμητική πλακέτα για την προσφορά του... ακόμα μία διάκριση μαζί με τις προηγούμενες που έχει κερδίσει, όπως αυτή που βλέπετε παραπάνω...
Πιστεύω να λύθηκαν οι απορίες των φίλων μας που ρωτούσαν για τον Βασίλη. Αυτό είναι το παιδί που φιλοξένησα σήμερα, αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η στήλη αυτή στα νέα παιδιά και είμαι περήφανος που μετά από τόσα χρόνια που γνωρίζω τον Βασίλη Δημούδη μπορώ και τα γράφω επιτέλους αυτά.
Του άξιζαν από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε και για όλα όσα έχει προσφέρει στο ποδόσφαιρο και στις ομάδες μας. Σαν επιμύθιο του σημερινού αφιερώματος μας θα κρατήσω και θα ''ανατρέψω'' την απάντηση που μου έδωσε ο Δημάκος όταν τον ρώτησα αν θα μοιάσει του μπαμπά του.
Ο μικρός μου απάντησε ΝΑΙ μα εγώ θα του πω... όχι μόνο να μοιάσει του μπαμπά, μα να τον ξεπεράσει...
Δημάκο, όταν έχεις έναν τέτοιο ''δάσκαλο ζωής'' στο πλευρό σου, τότε πρέπει και σίγουρα θα πας πιο ψηλά.
(Τις θερμότερες ευχές μου στην οικογένεια Β. Δημούδη για υγεία, ευτυχία, πρόοδο στον Δημάκο και Καλό Πάσχα. Η φιλοξενία σας ήταν τιμή μου.)
