Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια υπέροχη κυρία του λαϊκού πενταγράμμου, που την λες και δεύτερη "Σωτηρία Μπέλλου"...
Κυρίες και κύριοι η ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΟΥ! Η συνταξιούχος δασκάλα που «εισέβαλε» στη δισκογραφία σε ώριμη ηλικία, αποτελεί ένα ξεχωριστό φαινόμενο για την ελληνική μουσική σκηνή!
Γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1958. Τα παιδικά και εφηβικά χρόνια της, τα έζησε εκεί. Η μουσική είναι παρούσα στη ζωή της, μιας και η αγάπη του πατέρα της για τη βυζαντινή αλλά και την κλασική μουσική είναι μεγάλη. Έτσι αυτά είναι τα πρώτα ακούσματά της και η μουσική της παιδεία μέχρι τα 18. Αυτά τα χρόνια συμμετέχει στη χορωδία Καρδίτσας “Ο Αρίων”. Ανακάλυψε το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι στα 18 της χρόνια όταν άφηνε την Καρδίτσα για να πάει στη Θεσσαλονίκη για σπουδές. Τελειώνει την Παιδαγωγική ακαδημία και αμέσως αρχίζει να εργάζεται ως δασκάλα. Η δουλειά της αλλά και η μητρότητα (μητέρα 2 παιδιών) απορροφούσαν το μεγαλύτερο κομμάτι του χρόνου της. Το τραγούδι μπήκε τυχαία στη ζωή της όταν δέχτηκε την πρόταση να τραγουδήσει σε ένα ρεμπέτικο σχήμα το 1983, κάτι που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια. Το 2004 ο Μιχάλης Νικολούδης και η Μάγδα Παπαδάκη την καλούν να τραγουδήσει τα τραγούδια τους στο δίσκο με τίτλο: “Γυναίκες”, στον οποίο συμμετείχε με δυο τραγούδια και η Σωτηρία Λεονάρδου.
Ένα ξεχωριστό μουσικό στέκι, το "Καφωδείον Ελληνικό" στέγασε τη Φωτεινή Βελεσιώτου για 7 χρόνια. Εκεί την γνώρισε και την αγάπησε το κοινό της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο. Στο χώρο αυτό γνωρίστηκε με το Γιώργο Καζαντζή το 2008 και το αποτέλεσμα της συνάντησης αυτής ήταν το τραγούδι: “Μέλισσες” σε στίχους της Ελένης Φωτάκη. Ένα τραγούδι που αποτέλεσε το εφαλτήριο για να ξεφύγει από τα μουσικά όρια της Θεσσαλονίκης. Το 2009 έρχεται ο δεύτερος προσωπικός της δίσκος σε μουσική Γ. Καζαντζή με τίτλο: “Tα παιδιά της άλλης όχθης”. To 2011 έρχεται στην Αθήνα. Έχει βγει πια στη σύνταξη, κάτι που της δίνει τη δυνατότητα να έχει περισσότερο χρόνο για το τραγούδι που αγαπά και με υπερβάσεις προσπάθησε να το κρατήσει στη ζωή της. Μια ακόμη δισκογραφική δουλειά προκύπτει με τίτλο: “Φυλάξου”, μαζί με τον Τάσο Γκρους και τον Ιωάννη Πανουτσόπουλο. Συγχρόνως έχει αρκετές συμμετοχές σε δίσκους νέων συνθετών αλλά δέχεται και προσκλήσεις σε αφιερώματα για το Δ. Λάγιο, Σ. Κουγιουμτζή και Κώστα Βίρβο.
Η “Κληματαριά”, μια από τις πιο παλιές ταβέρνες της Αθήνας φιλοξενεί τη Φωτεινή Βελεσιώτου για τέσσερα χρόνια ενώ παράλληλα εμφανίζεται και σε άλλες μουσικές σκηνές. Το καλοκαίρι του 2013 συμμετέχει σε έθνικ φεστιβάλ στη Γερμανία με τη Μελίνα Κανά και το 2014 στην Ισλανδία τραγουδάει Βασίλη Τσιτσάνη στο Μέγαρο μουσικής του Ρέικιαβικ. Το χειμώνα του 2014 συνεργάζεται στο Γυάλινο Μουσικό θέατρο με το Μανώλη Μητσιά, τον Μπάμπη Στόκα και την Παυλίνα Βουλγαράκη και προετοιμάζεται για την καινούρια δισκογραφική της δουλειά με το Μίνω Μάτσα και την Ελένη Φωτάκη, η οποία είναι η 4η δισκογραφική της δουλειά με τον τίτλο: “Είδα του τρελού τα κλάματα”.
Η Φωτεινή Βελεσιώτου το 'χει έθιμο να τραγουδά κάθε χρόνο στην «Οδό Ονείρων» στη Χαλκίδα, στη πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε η Σωτηρία Μπέλλου, αφού ο κόσμος συνδύασε τις δυο γυναίκες αυτές, φωνητικά ίδιες! Στο μέλλον βλέπει τον εαυτό της να τραγουδάει και δεν την ενοχλεί καθόλου να γίνει μια κλασική γιαγιά. Αυτό που υπόσχεται όμως ότι δεν θα συμβεί είναι να γεράσει μέσα της! Ζει έξω από τη Θεσσαλονίκη, στο Πλαγιάρι. Τρελαίνεται για το τσιγάρο, πίνει καφέ, της αρέσει το καλό φαγητό, τα γλυκά κουταλιού και τα σιροπιαστά. Είναι πρωινός τύπος. Σιχαίνεται το καθισιό και πάντα βρίσκει κάτι να κάνει.
